Bellare

Skal begynne på fotofag der til hausten, og må sei det såg ut som ein veldig koseleg skule når eg var nedom Linda=D går der i år, så ho kan nok gi deg meir info

Trur ikkje det er mangelen på respekt som er problemet her. Og ang. dei triksa du kom med her, så er det slikt som vart innlært frå ho var lita Er eg som trente opp den andre hunden i huset her også, samme metodar som ved frøkna mi, men allikavel har vi endt opp med to vidt forskjellige dyr mentalt ><

Får eg spør korleis du korrigerter? Om udyret her har klart å kave seg opp og gjerne starta å gneldre også, så får eg sikkert meir ut av det å snakke til ein gråstein. Må fysisk ta tak i ho for og få nokon form for kontakt.

Har fått eit inntrykk av at korrigering er fyfy om hunden er usikker? Men I'll try it! Skal prøve å få samla inn nokon som vil hjelpe til som "statist" også, sjølv om eg har på følelsen av at det sikkert blir enklare å finne folk etter at eg har flytta

http://www.ebay.com/sch/pedigreepetproducts/m.html?item=120374456974&ru=http%3A%2F%2Fwww.ebay.com%2Fsch%2FDogs-%2F10823%2Fi.html%3F_nkw%3D120374456974%26_rdc%3D1&rt=nc&_trksid=p4340.l2562 Billig, raskt og enkelt.

Ta det heilt med ro, det er ikkje farleg. Dette er slikt som kan skje alle og einkvar, og det pleier å stoppe etter ei stund. Om du har isbitar, så kan du prøve å holde det på kloa

Godt mulig det, men dei eg har møtt på har ikkje vert heilt stabile i vert fall

Har forhørt meg med klubben om det går an til å få til eit kurs der ein kunne få ekstra hjelp til blant anna eit problem som dette, og dei skulle ta det opp på eit møte. Meir har eg ikkje hørt. På sosialtreningane har eg ikkje fått så mykje hjelp, det er heller ros om dei merkar framgang og enkelte gir meg heller eit killer-blikk om alt går rett i dass igjen. Instruktøren som eg føler hjalp oss ein del, har desverre flytta Var i kontakt med adferdsspesialist i januar. Fikk beskjed om at dei skulle vidareformidle beskjeden til ho som har konsultasjonane, og så skulle ho ringe meg. Har enda ikkje fått den telefonen, og etter å ha googla litt har eg dog også funne ut at det vist nok er enkelte andre som heller aldri har blitt kontakta opp igjen. Om nokon veit om andre adferdsspesialistar i S&F eller i/rundt vestfold så værsågod, skrik ut! Sånn ellers prøvar vi å trene systematisk, men må til tider gjere ein vri her og der. Ingenting som feilar frøkna utanom det at ho har PL på eine bakfoten, men det har aldri vert til plage.

Mulig. Var det å finne ein person med slik erfaring også då... Håpar flyttinga skal få ei litt positiv virking med tanke på at vi sikkert kjem til å bryte mange kvardagslege vanar vi har no.

Har tenkt så det knakar i det siste, og føler meg i grunn berre dårleg av heile greia. Min kjære, lille gullklump av ein pelsball har aldri vert heilt trygg på verken to eller firbeinte. Heilt i frå første gong eg tok ho med på sosialtrening har ho synest at andre hundar er skumle og pleide å gøyme seg bak beina mine. Ved 4 - 5 mnd. alder eskalerte det heile til det at ho begynte med å bjeffe på absolutt alt. Det kunne vere ein stor snøball til ei busk. Og så klart andre to og firbeinte. Etter mykje jobbing er det svært få ting ho er skeptisk til, men det hender ho hoppar til og kjeftar fælt på f.eks. ei kjegle, ein pose o.l som skulle virke skummel. Per dags dato er ho 1 år og 9 mnd. Men når det kjem til mennesker, og då spesielt hundar, så har det ikkje slutta. Ser ho ein hund på gata går ho bananas, stressar, drar og bjeffar som ein gal. Oversjå? Godbit? Får ho på andre tankar? Ho er så godt som borte vekke for omverdenen. På sosialtreningane som varer i rundt 1 time, er ho på ein dårleg dag nærmast umulig å få kontakt med. Og det endar stort sett med at eg går heim igjen med klumpen i halsen og tårene i augekroken etter 30 - 45 minutt utan resultat. Har ho ein god dag er ho enklare, og det er lettare å få kontakt med ho. Men vi bør helst stå på god avstand til folk og andre hundar, ellers kan ein brå bevegelse frå dei øydelegge absolutt alt. Instruktørane må også bjeffast på, spesielt om dei nærmar seg! Når det kjem til folk har ho også gode og dårlege dagar. På dårlege dagar går ho bananas, stressar, bjeffar og prøvar å bykse mot folk som passerar oss. Prøvar dermed alltid å gå med ho på motsatt side av passerande folk, og i kort bånd. Har vi hugsa snop, så trenar vi også ein god del kontakt, og ho får ellers godis om ho er flink ved passering. På ein god dag kan eg derimot gå med ho i slakt bånd og ho er berre careface ovenfor folk som passerar, og det anten dei går tett inntil oss eller ikkje. Har vi besøk av folk ho sjeldant eller aldri har møtt før, så er det full baluba heilt til personen(ane) har satt seg ned, då kan ho fint sette seg på fanget for og få kos. Men om personen skulle finne på og reise seg igjen, då er det full baluba igjen. Ho har også funne ut at ho kan gå etter buksebeinet til folk, noko ho så absolutt ikkje får lov til! I august flyttar eg og Pia sidan eg begynner på skule igjen, og vi skal då bu saman med to andre hundar og personar. Har ein plan når det kjem til første hilsemøte mellom hundane, nemleg tur og frislepp i hagen då det er det som har funka best i møte med andre hundar tidlegare. Har dermed eit håp om at ho skal klare å gå overrens med hundane i løpet av kort tid. Av tidlegare erfaring har dette gått veldig bra her heime i vert fall. MEN, kor lenge kan eg la dette fortsette? Å ha ein hund som stressar kvar gong ho ser ein hund, kvar gong vi får besøk, o.l i 10 år kan jo ikkje vere eit godt liv? Om eg ikkje klarar å få ho over på "rett kjøl" etter flyttinga, så lurer eg på å la det vere hennar siste sjanse.

Klinikken her i Førde er ganske så grei. Flinke veterinærar og dei tar ein OK pris. Har også vert utplassert der 3 gangar, så har jo blitt litt kjend med enkelte av dei som jobbar der, hyggelege folk

Har ikkje mykje erfaring med dei, men av det eg har merka meg kan det verke som at dei kan ha eit noko ustabilt lynne.

Ein gong på morgonen og ein gong på ettermiddagen/kvelden. Men hender ho droppar det eine måltidet, spesielt om vi er aleine og ho ikkje treng å ete den opp så ikkje Dina skal få tilgang.

Brelehøna mi

Så søt han er! Gleder meg til å hilse på

Adidas joggesko, flipp-flopp sko, sandalar, tøysko

Takktakk

Pia vart svært, svært glad når pappa kom heim Enya og Pia. Lisjefrøkna nekta å ligge nærmare Enya, og det til tross for at ho nærmast gjekk under Enya på veg oppover Lille sporhunden min! Sauen min I'm Watching you! Alltid ein god hårdag Pia fant ut at ho måtte posere litt sidan eg satt og knipsa bilder Pia nyter kveldssola i parken.

Har nett fått det eg bestilte i forge veke, men er det berre å knyte ein dobbeltknute for og halde dei sammen med strikken som følge med, eller skal det vere ein spesiell knute? Ingen bruksanvisning jo, trenger det eg

Greinene på buska kom vel litt i vegen i ansiktet til Enya.